Delfts Blauw, oorsprong en geschiedenis.

Delfts Blauw is een type aardewerk met kobaltblauwe decoraties, dat wereldwijd zeer bekend en geliefd is geworden.

Tot ver in de 16de eeuw is aardewerk alleen beschikbaar voor rijkere burgers. Na 1550 komt het majolica op, aardewerk met een tinglazuur dat in Italië en Spanje ontwikkeld is. Vlaamse plateelbakkers introduceren het tinglazuur in de noordelijke Nederlanden, ter vervanging van het aloude loodglazuur. Dit wordt dan gedecoreerd met metaal oxides.

In Nederland introduceren aan het einde van de 16de eeuw eerst de Portugezen en later de Nederlanders zelf Chinees porselein, met zijn kenmerkende blauwe beschildering, gemaakt gedurende de Ming-dynastie. Dit geïmporteerde porselein was fijn en sierlijk en was onmiddellijk zeer gewild. Alleen de zeer rijken konden het zich echter permitteren. Hoewel men nog geen echt porselein kon maken, begonnen majolicabakkers hier imitaties van te maken en creëerden zo het Delftse aardewerk. Rond 1570 werd het gemaakt in Middelburg en Haarlem en in 1580 in Amsterdam. Veel sierprodukten werden gemaakt in Delft. Meer eenvoudige gebruiksartikelen in plaatsen als Rotterdam, Gouda, Dordrecht en Amsterdam.

In het begin kopieerden de Delftse bakkers vooral de oosterse decoraties van het geïmporteerde porseleingoed op de Delftse faience. Later werden de afbeeldingen meer Nederlands van aard waarbij de invloed van de Hollandse schilderkunst goed zichtbaar is. Vooral bijbelscènes zijn dan in trek.

Porselein

Ook al gebruiken Delftse plateelbakkers het woord ‘porceleyn’ graag voor het product dat ze maakten, technisch gezien klopt dat niet. Porselein is gemaakt met fijne porseleinaarde, petuntse en kaolien. Delfts aardewerk is gemaakt van een kleimengsel dat na het bakken bedekt wordt met tinglazuur. Vanaf 1615 begonnen de bakkerijen met het geheel glazuren van het aardewerk in plaats van alleen de plaats waar de decoratie op werd aangebracht. Er werd een transparante glazuur over de witte tinglazuur aangebracht. dit gaf een grotere diepte aan de kobaltblauwe decoraties. Zo vertoonde het grote gelijkenis met het porselein.

Maar het Delfts blauw is meer dan een kopie van Chinees porselein. In de 17de eeuw weten Delftse pottenbakkers de kwaliteit van hun producten tot ongekende hoogte te brengen. Hun eindproducten zijn ware kunstwerkjes.

Door toevoeging van mergel konden de majolicabakkers hun product verbeteren, het aardewerk werd dunner en wordt faience genoemd. Met Delfts blauw wordt dus eigenlijk Delftse faience bedoeld.

Het werd een groot succes en er kwamen meer en meer bakkerijen. Deze bakkerijen worden ook wel aangeduid met het woord plateel, een middeleeuws woord voor  platte schotel. Elke bakkerij had zijn eigen merkteken. Beroemd zijn vooral de tegels, apothekersflessen, sierborden, vazen, kandelaars en serviesgoed.

Tegels

Delfts aardewerk omvat niet alleen borden, vazen en andere gebruiksvoorwerpen. Na 1876 komt bouwaardewerk op: onder andere tegeltableaus waarmee wanden bekleed worden. In het begin werd aardewerk op wanden gebruikt om het vocht buiten te houden, later dienen de tegeltableaus vooral als versiering.

Polychroom

De naam zegt het al: polychroom aardewerk is meerkleurig beschilderd. Vooral geel, groen, blauw en rood-bruin worden gebruikt. De geschiedenis van Delfts Polychroom begint al in de 18de eeuw. Het kleurengebruik komt uit landen rond de Middellandse zee, waar ze zulke composities al langer gebruikten.

Andere soorten Delfts aardewerk zijn het meerkleurige Boerendelfts en het Delfts wit.

Bekijk onze producten in de webshop. 

“webshop

Alle rechten voorbehouden - Copyright © 2016.